Alweer over de helft
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Anne
25 Februari 2008 | Tanzania, Moshi
En zo is de helft van mijn stage alweer voorbij, en we weten allemaal: eenmaal over de helft vliegt de tijd nog harder!
Ben nogsteeds happy in YWCA Children's rehabilitation center. Afgelopen week was er weer een therapeutische week, waarin 9 kinderen met hun moeders naar het centrum kwamen. Het overgrote deel van de gehandicapte kinderen hier heeft cerebrale parese (spastische kinderen, 'slappe poppen' of een mix daarvan), en bijna allemaal is dit gekomen vanwege zuurstoftekort tijdens de geboorte. Volgens de kinderarts uit het ziekenhuis hier, die tijdens de week de kinderen komt diagnosticeren, heeft dit puur te maken met onzorgvuldigheid/onbekwaamheid van medisch personeel tijdens de bevalling, heel veel gevallen kunnen dus voorkomen worden!
Tijdens de afgelopen week was er ook een moeder met een tweeling van 8 jaar, die allebei zwaar gehandicapt waren. Een oudere zoon was mee om moeder te helpen met de verzorging en de therapie. Het was ontroerend te zien hoe toegewijd ze beiden waren. En dan te bedenken dat ze in een klein modderhuisje in de bush wonen en geen enkele voorzieningen hebben voor de kinderen, hoog-laag bed, tillift of een taxibusje dat ze ophaalt. Nee, gewoon in een doek bij moeder en broertje op de rug. Ik heb bewondering voor de draagkracht (letterlijk en figuurlijk)van deze mensen.
Mijn medestudenten van de Tanzaniaanse opleiding zijn klaar met de stage en weer naar school. Deze week zijn de ergotherapeuten van het centrum op toernee om te helpen met het opstarten van andere centra in Mto wa Mbu en in Tanga. Ik kon jammergenoeg niet mee, met als gevolg dat ik nu als enige ET in het centrum ben.
Vandaag begonnen met het maken van aangepaste hulpmiddelen: een leesstandaard m.b.v. een kartonnen doos en papier-machee (waar de kleuterschool toch al niet goed voor is!) en ik ben met een aantal mensen uit het centrum (albinovereniging, dwarslaesievereniging, kleuterjuffen, jeugdgroep) bezig om de kleine giftshop uit te bereiden met spullen die door volwassenen en kinderen met een handicap gemaakt zijn (competentie: empowerment van een groep, entrepeneurship!). Het gaat in eerste instantie om mijn client A. die de shop bemant/bevrouwt, om inkomen te genereren. Vooralsnog liggen er alleen gehaakte pannenlappen in de shop, en tassen gemaakt van pastelkleurige bloemenstoffen. Natuurlijk niets mis mee, ik weet zeker dat je dolblij zult zijn met je nieuwe pannenlappen voor je verjaardag!
Anyway A. woont met haar moeder in het centrum, haar moeder is de matron voor de kinderen die in het centrum slapen. A. heeft een naai-opleiding gedaan, maar niet voldoende capaciteiten om zelfstandig als naaister geld te verdienen. Vorige week heb ik met de groepen en met A. samengezeten om te bedenken wat ze kunnen maken om meer toeristen aan te trekken. De albinovereniging maakt 'safari'-hoeden in Afrikaanse print, de dwarslaesie-vereniging batikstoffen, waarvan ze weer tassen maken, en leuke schorten (voor bij de pannenlappen!), etc.
Ik heb vandaag met de kleuterjuf stof gekocht om lappenpoppen te maken (African style, met een baby op de rug), die zeer gewild zijn bij toeristen. Verder heb ik ook met een kunstschilder (met een handicap) gesproken die zijn spullen ook in de shop te koop aan kan bieden. Hij heeft als kind ook leuke speelgoed-auto's gemaakt, die ook weer erg in trek zijn bij de touristen, en dat gaat hij de kinderen in het centrum ook leren.
Als er dan meer klanten komen, is het ook belangrijk dat A. een beetje Engels spreekt en weet hoe ze met klanten omgaat, en natuurlijk met geld. Allemaal skills die ik samen met haar ga oefenen.
Als jullie nog leuke ideeen hebben, laat maar horen! Ik heb bezoek gehad van Rita uit Nederland, die me veel ideeen stuurden per email voor simpele handvaardigheids werkjes. Ik herinner me ook een tuimelaapje tussen twee stokjes geklemd, als je de stokjes naar elkaar kneep, ging hij langzaam een koppeltje duikelen. Graag zou ik de bouwtekening daarvan hebben...
Thuis woon ik nu met een Schotse Jayn en een Amerikaanse Allison, heel gezellig, vooral tijdens happy hour met een kouwe gin-tonic of Kilimanjaro bier! Ken je die van die Amerikaanse, die Schotse en die Nederlandse die naar Tanzania gingen...?
Liefs, Anne
-
04 Maart 2008 - 16:32
Janneke:
Hoi Anne,
Ontroerend inderdaad, moeder met twee gehandicapte zoons, draagkracht! Mooi hoe je het beschrijft, wat kunnen wij ons dan weer druk maken...
Ik zal eens kijken voor knutselwerkjes, kan je iets concreter zijn? Wat zoek je precies? Muziekinstrumenten doen het ook altijd goed bij toeristen. Perfect heeft toen eens een prachtig instrument gemaakt voor Anneke en Marcel. Zo'n houten xylofoon met kalabassen eronder. Geweldig!
Je kan ook een soort schudstok maken van een gespleten stok (tak van boom, splijten met een mes in 2 helften) met platgeslagen blikdoppen, rijgen aan een ijzerdraadje, tussen de twee helften en klaar is Annekees!
Ik als juf wil natuurlijk graag iets voor je betekenen. Er borrelen allerlei creatieve ideeën boven... Maar weet niet precies wat je wil. Die poppen doen het in ieder geval heel goed, heb er zelf ook een staan hier!
Liefs en veel succes!
Janneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley