Op plaats van bestemming
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
31 Augustus 2008 | Tanzania, Dar es Salaam
Dar es Salaam betekent letterlijk ‘haven van vrede’. Het is een drukke stad met een tropisch klimaat, wat wil zeggen, benauwd warm. En nu is het nog de koele tijd...
We zitten in een Italiaanse guesthouse met mooie hoge kamers, heerlijk eten, en gratis draadloze verbinding. Annemieke kwam een dag later als ik en we delen samen een kamer. Er is ook nog een Nederlandse bewegingstechnologie student (Michel, een Haagse Harry) die ook bij CCBRT stage loopt. Het is de bedoeling dat Annemieke en ik vanuit hier iets voor onszelf gaan zoeken. Maar voorlopig is dit perfect.
De stafbus van CCBRT komt hier langs om kwart voor 7, dan zijn we al om 7.15 op het werk, dus we ontbijten daar. De eerste dagen zijn we met taxi, tuk-tuk (zie foto) of dalladalla (minibusje) gegaan.
Annemieke en ik werken in het CBR programma (community based rehabilitation), dat betekent dat we veel in ‘het veld’ zullen zijn met Juma, de ergotherapeut of met één van de fysiotherapeuten. We bezoeken dan de zogenaamde support-units waar de community rehabilitation workers werken met kinderen en hun verzorgers, of de school of het huis van het kind. Daar gaan wij dan inventariseren welke behoefte er is voor assistive devices. Maar deze eerste week was nogal hectisch voor onze collega’s vanwege meetings en een buitenlandse organisatie die onderzoek kwam doen. Dus we zijn op het terrein gebleven waar ook een disability hospital (oogheelkunde, orthopedie en behandeling van fistula) is en een privé kliniek. (www.ccbrt.or.tz)
We kregen de gelegenheid om mee te lopen met de oogchirurgie, en volgende week ofzo met orthopedische chirurgie. We moesten een operatiejurk aan, slippers en een haarnetje op. Eerst zagen we hoe ze patienten lokaal verdoven met een injectie onder het oog. Annemieke was al gauw vertrokken, omdat ze het niet aan kon zien. Ze opereren met vier chirurgen tegelijk met behulp van microscopen. Sommige chirurgen hebben een apparaat om bloedvaten dicht te schroeien, anderen hebben een vlammetje naast zich staan waar ze een ijzer staafje in houden en zo de bloedvaten dichtschroeien. Er was een Engelse chirurg die aan zijn microscoop nog een zij-microscoop had waardoor ik mee kon kijken. Ik zag een biopsie van oogweefsel, een glaucoma operatie (waar de verhoogde druk in het oog werd ontlast door een klepje te maken waardoor vocht kan wegvloeien), een cataract operatie (staaroperatie dus, waarbij ze de lens uit het oog vervangen door een kunststof lens), en de laatste operatie was nogal ‘nasty’ volgens de chirurg: De vrouw (HIV positief, dus de chirurg trok twee paar handschoenen aan) was onder volledige narcose. Ze had een tumor in en rond haar oog en dat werd er helemaal uitgesneden. Vervolgens weer dichtgenaaid, en vacuum gezogen met een slangetje. Daarna gingen we thee drinken...
Op de afdeling fysiotherapie in het disability hospital zagen we vooral veel kinderen staan in standing frames (op de foto zie je een prototype van een standingframe). De verzorgers (meestal de moeder) worden veel bij de behandeling betrokken, zodat ze hiermee verder gaan op de zaal en later thuis. De condities die hier veel voorkomen zijn cerebrale parese, spina bifida (al dan niet met een waterhoofd), klompvoetjes, hazenlippen en brandwonden.
Er is ook een orthopedische werkplaats waar protheses en ortheses worden gemaakt. Hier is Michel dus mee aan het denken voor nieuwe ontwerpen. Wij kunnen dus ook van zijn expertise gebruik maken als we nieuwe devices gaan ontwikkelen. En er is een Nederlandse speechtherapist.
Donderdag is Annemieke al verhuist naar een kamer in een huis dichterbij CCBRT. Half september komt daar nog een kamer vrij en dan ga ik ook. ‘s Avonds zijn we uitgeweest met Michel en Tom (zoon van de Belgische oprichter van CCBRT), die hier een onderzoek doet voor vijf weken. Elke donderdag is er een liveband in Sweet Easy, een tent in de buurt met veel mzungus en prostituees. De band speelde Afrikaanse muziek (muziki ya zamani, Congolese muziek) maar ook muziek from the 60’s (Bill Haley!), 80’s (Village People!) en 90’s.
Op vrijdag hebben Annemieke en ik een presentatie gegeven over ons afstudeerproject in de monthly staffmeeting. Alles gaat hier in Kiswahili dus dan wordt Annemieke vertaald, terwijl ik me met ‘steenkool’ Kishwahili probeer te redden. We hebben een werkplek met een computer gekregen in de office van het CBR program bij onze collega’s. Volgende week gaan we ‘het veld’ in met Juma en daar hebben we veel zin in!
We zitten in een Italiaanse guesthouse met mooie hoge kamers, heerlijk eten, en gratis draadloze verbinding. Annemieke kwam een dag later als ik en we delen samen een kamer. Er is ook nog een Nederlandse bewegingstechnologie student (Michel, een Haagse Harry) die ook bij CCBRT stage loopt. Het is de bedoeling dat Annemieke en ik vanuit hier iets voor onszelf gaan zoeken. Maar voorlopig is dit perfect.
De stafbus van CCBRT komt hier langs om kwart voor 7, dan zijn we al om 7.15 op het werk, dus we ontbijten daar. De eerste dagen zijn we met taxi, tuk-tuk (zie foto) of dalladalla (minibusje) gegaan.
Annemieke en ik werken in het CBR programma (community based rehabilitation), dat betekent dat we veel in ‘het veld’ zullen zijn met Juma, de ergotherapeut of met één van de fysiotherapeuten. We bezoeken dan de zogenaamde support-units waar de community rehabilitation workers werken met kinderen en hun verzorgers, of de school of het huis van het kind. Daar gaan wij dan inventariseren welke behoefte er is voor assistive devices. Maar deze eerste week was nogal hectisch voor onze collega’s vanwege meetings en een buitenlandse organisatie die onderzoek kwam doen. Dus we zijn op het terrein gebleven waar ook een disability hospital (oogheelkunde, orthopedie en behandeling van fistula) is en een privé kliniek. (www.ccbrt.or.tz)
We kregen de gelegenheid om mee te lopen met de oogchirurgie, en volgende week ofzo met orthopedische chirurgie. We moesten een operatiejurk aan, slippers en een haarnetje op. Eerst zagen we hoe ze patienten lokaal verdoven met een injectie onder het oog. Annemieke was al gauw vertrokken, omdat ze het niet aan kon zien. Ze opereren met vier chirurgen tegelijk met behulp van microscopen. Sommige chirurgen hebben een apparaat om bloedvaten dicht te schroeien, anderen hebben een vlammetje naast zich staan waar ze een ijzer staafje in houden en zo de bloedvaten dichtschroeien. Er was een Engelse chirurg die aan zijn microscoop nog een zij-microscoop had waardoor ik mee kon kijken. Ik zag een biopsie van oogweefsel, een glaucoma operatie (waar de verhoogde druk in het oog werd ontlast door een klepje te maken waardoor vocht kan wegvloeien), een cataract operatie (staaroperatie dus, waarbij ze de lens uit het oog vervangen door een kunststof lens), en de laatste operatie was nogal ‘nasty’ volgens de chirurg: De vrouw (HIV positief, dus de chirurg trok twee paar handschoenen aan) was onder volledige narcose. Ze had een tumor in en rond haar oog en dat werd er helemaal uitgesneden. Vervolgens weer dichtgenaaid, en vacuum gezogen met een slangetje. Daarna gingen we thee drinken...
Op de afdeling fysiotherapie in het disability hospital zagen we vooral veel kinderen staan in standing frames (op de foto zie je een prototype van een standingframe). De verzorgers (meestal de moeder) worden veel bij de behandeling betrokken, zodat ze hiermee verder gaan op de zaal en later thuis. De condities die hier veel voorkomen zijn cerebrale parese, spina bifida (al dan niet met een waterhoofd), klompvoetjes, hazenlippen en brandwonden.
Er is ook een orthopedische werkplaats waar protheses en ortheses worden gemaakt. Hier is Michel dus mee aan het denken voor nieuwe ontwerpen. Wij kunnen dus ook van zijn expertise gebruik maken als we nieuwe devices gaan ontwikkelen. En er is een Nederlandse speechtherapist.
Donderdag is Annemieke al verhuist naar een kamer in een huis dichterbij CCBRT. Half september komt daar nog een kamer vrij en dan ga ik ook. ‘s Avonds zijn we uitgeweest met Michel en Tom (zoon van de Belgische oprichter van CCBRT), die hier een onderzoek doet voor vijf weken. Elke donderdag is er een liveband in Sweet Easy, een tent in de buurt met veel mzungus en prostituees. De band speelde Afrikaanse muziek (muziki ya zamani, Congolese muziek) maar ook muziek from the 60’s (Bill Haley!), 80’s (Village People!) en 90’s.
Op vrijdag hebben Annemieke en ik een presentatie gegeven over ons afstudeerproject in de monthly staffmeeting. Alles gaat hier in Kiswahili dus dan wordt Annemieke vertaald, terwijl ik me met ‘steenkool’ Kishwahili probeer te redden. We hebben een werkplek met een computer gekregen in de office van het CBR program bij onze collega’s. Volgende week gaan we ‘het veld’ in met Juma en daar hebben we veel zin in!
-
31 Augustus 2008 - 19:06
Tons:
Anne
Twee lange brieven, vlak na elkaar. Het kan niet op. Zo te lezen , kan je morgen beginnen met opereren. gewedig hoor. Ik probeer me aldoor te verplaatsen in het land daar, maar als je er nooit geweest ben,is dat moeilijk. Wie weet, komt het ooit zo ver. Zonet heb ik welgeboekt voor Thailand en Angela en ik gaan 26 december.Er is groot feest in het dorp, Hmong nieuwjaar en dit willen we voor geen goud missen, zo vlak voor de deur. Het ga je goed en doe al die chirurgen de groeten. Een dikk zoen, Tons -
31 Augustus 2008 - 20:57
Marjan:
Superleuk om zo wat van je te horen. Zoals 't er naar uitziet ben ik eind van 't jaar ook weer in Kenya en Tanzania en zal ik mijn 'Djosers' wijzen op AKF!!!
Liefs, Marjan -
01 September 2008 - 07:35
Tante Elly:
Geweldig wat je allemaal beleeft en meemaakt.Fijn,dat je kans maakt per 1mrt op een plaats naar je zin.Lfs -
01 September 2008 - 08:00
Anja Kooy:
Hoi Anne
Ik lees met plezier je berichten.Ik droom dan even naar Afrika.Bewonderenswaardig hoe jij je leven invult en er van geniet.
Groetjes Anja -
27 September 2008 - 19:51
Suus:
gefeliciteerd met je nieuwe baan! Leuk om al je belevenissen te lezen. X Suus -
06 Oktober 2008 - 21:02
Beau Peep:
Annabella,
hoest daar? Benieuwd naar je. Vanaf 18 oktober presenteert Rik Felderhof een nieuw tv programma vanaf de veranda van zijn huis nabij Arusha. Heb je hem al ontmoet daar? Ik ga kijken, dat zal vast genieten worden van de mooie plaatjes uit de omgeving. Ik moest gelijk denken aan dat luxe park met die lodges en dat zwembad. Waar wij gingen zwemmen en zonnen. Voor het goede doel natuurlijk he! Met uitzicht op de Kili.
Dag lieve schat,
zoen uit Monnickendam x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
