Kamanga!!!
Het wordt een traditie: Met Pasen een nieuw bericht op m’n weblog.
Even een snelle update van het afgelopen jaar…

Eind November kreeg ik een brief van het Bugando Hospital dat mijn contract niet verlengd wordt. Kwam echt als een schok! Ik had net twee maanden ervoor eindelijk het huis betrokken dat ik van het ziekenhuis toegewezen had gekregen, dus dit had ik helemaal niet verwacht! In de brief stond dat er nu voldoende Tanzaniaanse ergotherapeuten zouden zijn, die mijn werk kunnen overnemen. Op zich een goede zaak, ware het niet dat er nog steeds geen nieuwe ergotherapeut is aangetrokken. Ik word dan ook regelmatig gebeld door moeders m’n patientjes of ik al ergens anders een praktijk ben begonnen, want van mijn 5 collega fysiotherapeuten in Bugando krijgen ze weinig aandacht.

Gelukkig heb ik wat uitbreiding gekregen in mijn andere baan, het brandwonden programma voor kinderen in het Sekou Toure Hospital, het regionale overheidsziekenhuis. Daar heb ik het ontzettend naar mijn zin. We draaien dit programma met z’n 3-en: een Tanzaniaanse chirurg, een Tanzaniaanse verpleegster en ik. Het is een samenwerking met het Weill Cornell Medical College en het New York Presbyterian Hospital en wordt gesponsord door de Amerikaanse Elma Foundation. We zijn dan ook vrij onafhankelijk van het ziekenhuis want we hebben een eigen bankrekening en voldoende budget. Dat maakt het werk dynamisch -want alles kan- en dat stimuleert ons enorm. We hebben een burn protocol geschreven, we trainen collega’s in de region in burn care, we hebben een zaal met 8 bedden voor brandwonden patienten, de chirurg doet huid transplantaties, de verpleegster doet de wondbehandeling, en ik doe de revalidatie, de administratie en de outreach (voorlichting over preventie).

M’n moeder was hier in maart met 4 Facebook vrienden ;-). We zijn met z’n allen naar Rubondo Island N.P. geweest, een rustig park waar je wandelingen kunt maken met een ranger. De zwemmende Sitatunga antilope komt alleen dáár voor en die hebben we dan ook een paar x gezien. We verbleven in banda's prachtig gelegen aan het Victoria Meer. En terwijl de vrienden daarna op safari gingen, bleef ma nog een paar rustige dagen bij mij, quality time mag ik wel zeggen!

M'n verjaardag was puik! Ik had een boot gehuurd en 30 mensen uitgenodigd voor een sunset tripje. Ontzettend genoten! Zie foto. Normaal doe ik er niet veel aan, zoals iedereen hier in Tanzania z'n verjaardag ongemerkt voorbij laat gaan. Een van de voordelen om hier te wonen! Maar sinds een paar weken ken ik de eigenaar van mijn favoriete beach resort (zie foto met favoriete beach boys ;-) ) en die heeft deze boot. Echt top, het leek wel Koninginnedag in Amsterdam!

In diezelfde week kreeg ik bezoek van 2 Tanzaniaanse rolstoelmakers uit Arusha die hier afzetmarkt zoeken. Daar help ik ze bij. We hebben samen ook de driewielermakers uit Mwanza bezocht, die wellicht een on-the-job training van 3 maanden gaan doen in Arusha, zodat ze high-quality rolstoelen ook hier kunnen maken.

De week erna leidde ik een therapeutische week in het Sumve Hospital, een soort spin-off van mijn programma destijds in Bugando Hospital.
Dat doe ik eens in de 2 maanden, we hebben daar van Cordaid geld voor losgepeuterd. Er komen dan een aantal kinderen met hun moeders. De kinderen krijgen therapie en de moeders leren welke oefeningen ze kunnen doen om hun kind te helpen in de ontwikkeling.

Ik heb inmiddels een nieuw huis gevonden en verwacht half mei daar naartoe te verhuizen. Het heeft een grote tuin en een veranda dus ik verheug me er enorm op! Heb op dit moment 3 meiden in huis en die verhuizen natuurlijk mee: 2 ergotherapie studenten die hun afstudeer project doen op de psychiatrie-afdeling van Bugando Hospital en een vers afgestudeerde verpleegster die een half jaar in het brandwonden programma komt helpen.

Gisteren, Pasaka!, met de studenten (m’n dochters, zoals iedereen hier denkt) naar de hoogmis geweest samen met Dorothy. Zij is een Amerikaanse en ze droeg het jurkje waarmee ze naar The White House is geweest! Mijn vriendin! Zij woont hier ook op de compound en we doen veel leuke dingen samen. Ze geeft les op de verpleegkunde opleiding in Bugando Hospital. Anyway, na de kerk zijn we met Ank en haar gezin met de veerpont naar Kamanga gegaan voor een Paas picknick. Wiepke is een Duitse ‘enigzins’ verbitterde Tanzania-veteraan die eigenaresse is van de pont en in Kamanga aan het water woont. Ze heeft een prachtige tuin met heel veel mooie vogeltjes! Hier streken we onze picknick-kleedjes neer. We gaan Wiepke helpen met haar gastenverblijven op AirBnB te zetten, een schitterende logeerplek voor de natuurliefhebber!

Vandaag nog een lekker rustig dagje toe en we maken ons op voor de Burger night vanavond bij Dorothy.

Veel liefs uit Tanzania!